Przypominamy o konieczności złożenia sprawozdania o pojazdach.
Termin złożenia sprawozdania o pojazdach za 2019 upływa 11.09.2020r.
Jest to jednocześnie termin złożenia sprawozdania o opakowaniach, produktach oraz o zapewnieniu sieci zbierania pojazdów w zależności od dodatkowo prowadzonej działalności.
02.03.2020 zaczęło obowiązywać Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie wymagań w zakresie ochrony przeciwpożarowej, jakie mają spełniać obiekty budowlane lub ich części oraz inne miejsca przeznaczone do zbierania, magazynowania lub przetwarzania odpadów. Duża część przepisów obowiązuje już od drugiego marca, jednak Ustawodawca pozostawił nam także czas na dostosowanie zakładów do nowych wytycznych.
Ważnym paragrafem obowiązującym firmy od wejścia rozporządzenia jest § 38. Dużo stacji zajętych składaniem nowych wniosków zapomniała o tym punkcie. Poniżej przedstawiamy przykładowe urządzenia, w które zakłady mogą być wyposażone :
2 Gaśnice przewoźne po 25 kg lub 20 dm3 środka gaśniczego, przeznaczone do gaszenia grup pożarów A oraz B. Proponowana gaśnica przewoźna GP 25x ABC do 245 Kv
2 gaśnice proszkowe o skuteczności gaśniczej co najmniej 55A i 183B każda
(proponowana gaśnica GP12x ABC ES (55A 233 BC)
2 koce gaśnicze o wymiarach 2m x 3mdN
01.09.2020 mocy prawnej nabiera §17, §18 oraz § 39 ust. 1. pkt. 1. W dwóch pierwszych paragrafach określone są wysokości magazynowania odpadów na placach oraz w budynkach. W odniesieniu do budynków warto zaznaczyć maksymalną wysokość na jaką możemy magazynować odpady np. linią na ścianie.
Dobrą wiadomością dla stacji demontażu pojazdów jest fakt, że przepisy najtrudniej będzie spełnić największym magazynującym i przetwarzającym. W naszej branży niestety pożary miały miejsce także w takich podmiotach, co zostało zauważone przez Ustawodawcę.
Poniżej przedstawiamy omawiane paragrafy zgodnie z Dziennikiem Ustaw oraz link do strony rządowej z rozporządzeniem.
APELUJEMY!!!! PROSZĘ DOSTOSOWYWAĆ SIĘ DO NOWYCH PRZEPISÓW.
§ 17. 1. Maksymalna wysokość magazynowania stałych odpadów palnych poza budynkami nie przekracza:
1) 4 m – w przypadku odpadów:
a) magazynowanych w stosach, b) z tworzyw sztucznych, gumy naturalnej lub syntetycznej, w tym całych lub rozdrobnionych opon, c) wielomateriałowych zawierających w ponad 20% swojej masy materiały z tworzyw sztucznych, gumy naturalnej lub syntetycznej, w tym całych lub rozdrobnionych opon; 2) 6 m – w przypadkach innych niż określone w pkt 1.
2. Dopuszcza się powiększenie o 50% maksymalnej wysokości magazynowania stałych odpadów palnych, o której mowa w ust. 1 pkt 1, w przypadku stosu, sterty, pryzmy, hałdy, zwału lub innej formy ukształtowania zwartego skupiska magazynowanych odpadów, uformowanych w sposób zapewniający utrzymanie ich kształtu (stabilności), z zachowaniem kąta nachylenia płaszczyzn ograniczających ich boczne powierzchnie nieprzekraczającego:
1) 600 – w przypadku odpadów palnych sprasowanych w prostopadłościany lub zbelowanych;
2) 450 – w pozostałych przypadkach.
3. Ograniczenia maksymalnej wysokości magazynowania stałych odpadów palnych nie stosuje się w przypadku stref pożarowych chronionych przez stałe samoczynne urządzenia gaśnicze wodne lub pianowe. W takim przypadku wysokość ustalana jest indywidualnie z uwzględnieniem potrzeb w zakresie zapewnienia stabilności, o której mowa w ust. 2, oraz właściwego działania stałych samoczynnych urządzeń gaśniczych wodnych lub pianowych i jest uwzględniana w operacie przeciwpożarowym, a także w instrukcji bezpieczeństwa pożarowego, jeżeli taka instrukcja jest wymagana.
§ 18. 1. Odpady palne w budynku magazynuje się w odległości od przekrycia dachu lub sufitu większej niż: 1 m – w przypadku wysokości magazynowania do 3 m włącznie; 1,5 m – w przypadku wysokości magazynowania od 3 m do 6 m włącznie; 2 m – w przypadku wysokości magazynowania większej niż 6 m.
2. W budynku wyposażonym w stałe urządzenie gaśnicze wodne lub pianowe wysokość magazynowania ustala się z uwzględnieniem potrzeb w zakresie właściwego działania tych urządzeń.
§ 39. 1. W obiektach budowlanych lub ich częściach oraz innych miejscach przeznaczonych do zbierania, magazynowania lub przetwarzania odpadów:
1) stosuje się instrukcję bezpieczeństwa pożarowego, o której mowa w przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, jeżeli wynika to z tych przepisów oraz w przypadku gdy:
a) powierzchnia strefy pożarowej z odpadami stałymi, która znajduje się poza budynkiem, przekracza 1000 m2, b) objętość ciekłych odpadów palnych jest większa niż 5 m3, c) występuje strefa zagrożenia wybuchem; 2) przeprowadza się co najmniej raz w roku ćwiczenia w zakresie postępowania na wypadek pożaru – w przypadku gdy:
a) powierzchnia strefy pożarowej z odpadami przekracza 1000 m2, a łączna powierzchnia wszystkich stref z odpadami przekracza powierzchnię 2000 m2,
b) objętość ciekłych odpadów palnych jest większa niż:
– 10 m3 – w przypadku ciekłych odpadów palnych o temperaturze zapłonu do 60°C oraz odpadowego oleju gazowego, oleju napędowego i lekkiego oleju opałowego o temperaturze zapłonu do 75°C,
– 60 m3 – w przypadku ciekłych odpadów palnych o temperaturze zapłonu powyżej 60°C oraz odpadowego oleju gazowego, oleju napędowego i lekkiego oleju opałowego o temperaturze zapłonu powyżej 75°C,
c) występuje strefa zagrożenia wybuchem lub pomieszczenie zagrożone wybuchem.
2. O terminie i zakresie przeprowadzenia ćwiczeń w zakresie postępowania na wypadek pożaru powiadamia się właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej nie później niż na 14 dni przed ich przeprowadzeniem. Do powiadomienia załącza się plan ćwiczeń.
3. W ćwiczeniach w zakresie postępowania na wypadek pożaru umożliwia się udział jednostek ochrony przeciwpożarowej.
§ 38. 1. Miejsce magazynowania stałych odpadów palnych o powierzchni przekraczającej 500 m2 oraz miejsce magazynowania ciekłych odpadów palnych, w którym ilość odpadów jest większa niż 5 m3, wyposaża się, niezależnie od wyposażenia obiektu lub terenu w gaśnice zgodnie z odrębnymi przepisami, w punkty ze sprzętem gaśniczym zawierające:
1) 2 gaśnice przewoźne po 25 kg lub 20 dm3 środka gaśniczego, przeznaczone do gaszenia grup pożarów A oraz B;
2) 2 gaśnice przenośne o skuteczności gaśniczej co najmniej 55A i 183B każda;
3) 2 koce gaśnicze o wymiarach co najmniej 2 m × 3 m;
4) urządzenia lub środki przeznaczone do gaszenia pożarów grupy D, jeżeli wystąpienie takich pożarów jest możliwe, określone indywidualnie w warunkach ochrony przeciwpożarowej zawartych w operacie przeciwpożarowym.
2. W przypadku magazynowania wyłącznie odpadów palnych, których pożary zalicza się do grupy D, punkty ze sprzętem gaśniczym w miejscu magazynowania stałych odpadów palnych mogą być wyposażone tylko w urządzenia i środki, o których mowa w ust. 1 pkt 4.
3. Miejsce, w którym magazynuje się ciekłe odpady palne w ilości większej niż 0,4 m3 i nieprzekraczającej 5 m3, niewyposażone w punkt ze sprzętem gaśniczym, o którym mowa w ust. 1, wyposaża się w punkt ze sprzętem gaśniczym zawierający:
1) 1 gaśnicę przenośną o skuteczności gaśniczej co najmniej 183B na każde 2,5 m3 ciekłych odpadów palnych; 2) 1 koc gaśniczy o wymiarach co najmniej 2 m x 3 m.
4. Odległość z każdego miejsca w strefie pożarowej z odpadami, w której może przebywać człowiek, do najbliższego punktu ze sprzętem gaśniczym jest nie większa niż 50 m.
5. Do punktu ze sprzętem gaśniczym zapewnia się dostęp o szerokości co najmniej 1 m.
6. Punkty ze sprzętem gaśniczym zabezpiecza się przed negatywnym oddziaływaniem warunków atmosferycznych.
7. Przepisów ust. 1–6 nie stosuje się do obiektów i terenów zakładów zabezpieczanych przez zakładową straż pożarną.
Dnia 10 sierpnia 2020r. odbyło się posiedzenie Zespołu ds. Recyklingu i Gospodarki Odpadami działającego przy Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców omawiane zostały tematy dotyczące funkcjonowania BDO. Instytut odnotował już pierwsze importy danych wykonywane przez stacje demontażu pojazdów. W okresie listopad-grudzień planowane są wdrożenia odnośnie sprawozdań dotyczących sprawozdań za rok 2020. Sprawozdawczość wytwórców w ocenie przedstawicieli Instytutu działa poprawnie, przy oczywistych jednostkowych niedoskonałościach.
Wprowadzane są poprawki w API w zakresie sprawozdawczości dotyczącej opłaty produktowej i wytwarzania odpadów. Zidentyfikowane problemy będą wdrażane w najbliższych dniach. Instytut Ochrony Środowiska głównie skupia się na eliminowaniu błędów i usprawnianiu pracy API w celu integracji BDO.
Prezes Jakub Smakulski poprosił o usprawnienie działania kilku elementów BDO takich jak check boxy sprawdzające poprawność wykonanego sprawozdania, czy możliwość zaznaczania więcej niż jednej karty przekazania odpadu w przypadku wprowadzania jej do ewidencji. Przedstawiciel Instytutu potwierdził również, że poziomy odzysku i recyklingu wprowadzane będą ręcznie do sprawozdania. Takie wytyczne przekazało pracownikom instytutu Ministerstwo Środowiska, które zajmowało się nadzorem nad wdrażaniem systemu.
20 lipca odbyło się posiedzenie Zespołu Roboczego ds. Recyklingu i Gospodarki odpadami poświęcone funkcjonowaniu Bazy Danych Odpadowych.
Na spotkaniu omawiano problemy techniczne funkcjonowania Bazy. Przedstawiono również propozycje modernizacji i usprawnienia działania wybranych elementów. Przedstawiciele organizacji branżowych zwracali uwagę na kwestie związane z sprawnością działania bazy oraz dostępu do systemu dla użytkowników podrzędnych i użytkowników głównych.
W swoim wystąpieniu prezes Jakub Smakulski przedstawił zagadnienia dotyczące możliwości eksportu kart przekazania odpadu do arkusza kalkulacyjnego w celu weryfikacji danych i dokonania obliczeń bilansów. Również system nie wyświetla informacji o masie zawartej w karcie przekazania odpadu, jak i procesie odzysku i recyklingu. Pojawienie się takich informacji w wykazie kart przekazania odpadu ułatwiłoby weryfikację i kontrolę. Zaznaczył również problem dużej ilości kart przekazania odpadu w systemie, które został y odrzucone, a nie dokonano zatwierdzenia korekty karty. Zwrócono również uwagę na kwestie składania kilku różnych sprawozdań w więcej niż jednym terminie. Powoduje to zagrożenie złożenia sprawozdania i zablokowania systemu do składania następnych deklaracji.
Prezes Smakulski podkreślił jako jeden z głównych problemów wprowadzanie danych dotyczących pojazdów wycofanych z eksploatacji. Z szacunków Stowarzyszenia EKO-AUTO istnieje problem wprowadzenia danych ok. 500 000 pojazdów. Dodatkową barierą jest fakt, że nie wszystkie systemy są zintegrowane za pośrednictwem API oraz nie wszystkie podmioty korzystają ze specjalistycznego oprogramowania, które często sprawia problemy w przesyle danych. Dyrektor Instytutu Ochrony Środowiska obiecał zająć się problemem importu danych pojazdów z arkusza kalkulacyjnego do Bazy Danych Odpadowych. W najbliższym czasie będziemy oczekiwali wyników prac Instytutu.
Następne spotkanie robocze jest przewidziane na 10 sierpnia
2020 r. na godz. 11:30.
70% aut, które trafiły do kasacji, wyprodukowano przed 2000 rokiem, a najwięcej z nich reprezentowało rocznik 1999.
W zdecydowanej większości – ponad 99% – do demontażu swoje samochody
oddawali właściciele prywatni/osoby fizyczne; niespełna 1% aut do
złomowania przekazały firmy.
Dziś odbyło się kolejne posiedzenie Zespołu Roboczego ds. Recyklingu i Gospodarki Odpadami przy Biurze Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców.
Prezes Smakulski zaapelował aby zorganizować spotkanie
techniczne w sprawie błędów i kłopotów z obsługa Bazy Danych Odpadowych (BDO) z
przedstawicielami Instytutu Ochrony Środowiska. Przedstawiciele Rzecznika
Małych i Średnich Przedsiębiorców zobowiązał się do zorganizowania takiego
spotkania.
Prezes Smakulski wskazał również na problem dotyczący
zatwierdzania sprawozdań i blokowania możliwości wypełniania pozostałych
sprawozdań i przesyłania jednorazowo całej grupy sprawozdań.
Podczas posiedzenia zespołu wskazano również problemy
upoważnień dla osób składających sprawozdanie, ochrony danych osobowych oraz
uprawnień różnych organizacji odzysku ze względu na ich zakres działania.
W dalszej części posiedzenia zespołu omawiany został temat
rozszerzonej odpowiedzialności producenta (ROP). Prezes Smakulski postulował o
zmianę ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji aby producenci
pojazdów ponosili rzeczywistą odpowiedzialność za wprowadzany produkt, a nie
iluzoryczną, która obecnie panuje. Koszt zagospodarowania odpadów za pojazd na
rynku wynosi 1 zł (odnotowane są również stawki mniejsze wynoszące
kilkadziesiąt groszy), gdzie koszt zagospodarowania jednej opony wynosi 2 zł. Ustawa
wymaga zmiany systemy aby Wprowadzający produkt (pojazd) na rynek ponosił
realne koszty jego zagospodarowania.
W ramach realizacji prac nad Bazą danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO) 29
czerwca 2020 r. udostępniono w zakresie modułu sprawozdawczości
funkcjonalność, pozwalającą na składanie rocznych sprawozdań
o wytwarzanych odpadach i gospodarowaniu nimi.
Należy pamiętać, że termin składania ww. sprawozdań za 2019 r. został przesunięty do 31 października br.,
z wyjątkiem prowadzących stację demontażu pojazdów oraz prowadzących
strzępiarkę, którzy powinni złożyć swoje sprawozdania w terminie do 11
września br.
Jednocześnie przypominamy, że również do 11 września br.
przesunięty został termin składania za 2019 r. rocznych sprawozdań o
produktach, opakowaniach i o gospodarowaniu odpadami z nich
powstającymi (dotyczy m.in. wprowadzających na rynek krajowy
produkty w opakowaniach, sprzęt elektryczny i elektroniczny, baterie i
akumulatory itd.).
1 lipca odbędzie się posiedzenie Zespołu Roboczego ds. Recyklingu i Gospodarki Odpadami przy Biurze Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców. Głównym tematem będzie rozszerzona odpowiedzialność producenta.
Od 2 czerwca trwa międzynarodowe forum BIR. Sesje on-line skupiają się wokół tematyki bliskiej stacjom demontażu pojazdów oraz punktów skupu złomu.
Jeden z pierwszych wykładów był poświęcony gospodarce metalami nieżelaznymi w kontekście pandemii koronawirusa i załamań na rynku światowym. Kolejne dotyczyły obecnych uregulowań prawnych w branży recyklingu. Cały cykl potrwa do 29 czerwca.